Сөздердің бәрі бірдей өзара мағыналыс бола бермейтіні секілді кез келген сөз өзара қарама-қарсы мағынада келе бермейді. Мысалы, киім, дәптер, қарлығаш деген сөздерге қарсы мәндес сөздердің (антонимдердің) табылуы мүмкін емес. Тіл-тілде көбінесе сапалық үғымды білдіретін сөздер немесе сапалык белгісі бар сөздер өзара
бір-бірімен антонимдес болып келеді. Мысалы, әдетте, ащы деген сапалық белгіге тұщы деген сапалық белгі қарсы қойылып айтлады.
Антонимдес болатын сөздердің басым көпшілігі сын есімдер. Мысалы: кәрі-жас, дұрыс-бұрыс, тузу-қисық, адал-арам, оң-теріс, үлкен-кіші, ірі-ұсақ т.б.
Зат есімдерден антоним болатындар бірен-саран ғана. Соның өзінде олардың мағынасынан сапалық белгінің нышаны аңғарылады. Мысалы: өтірік-шын, пайда-зиян, бай-кедей т.б.
Үстеу сөздерден жасалған санаулы ғана антонимдер бар. Мысалы: ілгері-кейін, жоғары-төмен, ерте-кеш. Сонымен, сын есімдерден басқа сөз таптарынан жасалған антонимдер тілде сирек ұшырасады.
Сөйтіп, мағыналары бір-біріне қарама-қарсы сөзді антоним дейміз.