Бірақ ана тілін білмейді.
Алдында компьютер. Ғасыр техникасымен ағылшын тілінде “мұңдаса” алады. Шеберлігіне шек келтіріп қайтейін, электронды микрожүйелердің тетігін терең меңгерген. Оқитыны оқшау басылымдар. Теріскей мен түстіктің түрлі – түсті модауи мәдениетін мән бере зертейді екен. Қысқасы, өркениет өлкесіне өзіндік өрнегімен еніп бара жатқан қарындасқа риза болар едім...
Бірақ ана тілін білмейді.
Қуып келген Қарт Қожақты сындарлы сөзімен сүріндірген Ақжүніс апам тіріп келсе мына сіңлісімен аударма арқылы сөйлесенді – ау, деген ой көкейіме сап ете түскені бар болсын. Бүгінгі қазақтың қара қызын шаужайлап апарып, жаңа ұлт жасаған ғасырға қарғыс айтқым келеді. Миымды зың еткізген тағы бір жаңғырық жетелеп сыртқа шығарады. Көшеде көлбеңдеген “жаңа қазақтар”. Қайтейін, “көне қазақтың” соңғы тұяғы біз болармыз.
Уақыт ұлтымды жұтып жатса, мен темекінің түтінін жұтайын деп қалтама қол жүгірттім. Қолымдағы темекі қорабындағы “Қазақстан” деген жазуға көзім түсті. Иә, бұл қазақ емес “Қазақстан”. Тура мағынасы Қазақстанда өндірілген ұлттық өнім. Жансыз темекі қорабы маған қазақша тіл қатпайды. Қарындасым да дәл осындай тіл қатпайды екенау.
Темекі қорабында шылым шегу денсаулыққа зиянды екенін ескертіпті. Ұрпақты бұлдіру ұрпаққа зиян екенін ескерті осындай жазуды әр қазақтың жүрегіне неге жазбаймыз?