Журналистика маңызды әлеуметтік құбылыстардың бірі болып табылады. Онсыз қоғам өмірін көзге елестету мүмкін емес. Өз тарихында журналистика бұқаралық ақпарат құралдары жүйесі ретінде ұзақ жолдан өткені белгілі.

Журналист өз шығармашылығы арқылы қоғамға, адамға қызмет етеді. Әрбір мамандық сияқты, журналистің де өзіне қатысты білімі, іс-тәжірибесі болмақ. Жалпы журналист қандай дәрежеде жұмыс істесе де, қоғамдық ақпараттық саланың қызметкері болып есептеледі.

Радио тілі қарапайым, түсінікті, тапқыр, бейнелі, әуезді болуы керек.

Қазақ баспасөзінің зерттеушісі, ғалым, тарих ғылымының докторы. Ол журналистік қызметін 1929 жылы Павлодар округтық “Кеңес туы”, “Колхоз” газеттеріне хат-хабар жазудан бастады. 1935-39 ж. жылдары Семей облысы “Екпінді” газетінде істеді. 1942 жылы Қазақ мемлекеттік университетінің журналистика факультетін бітірді. 1945-47 жылдары өзі оқыған университеттің журналистика факультетінің профессоры, деканы болды.

Газетте XX ғасырдың басындағы қазақ жұртының саяси-әлеуметтік өмірінің негізгі мәселеріне, шаруашылық жайына жер мәселелеріне, басқа елдермен қарым-қатынасына, оқу-ағарту, бала тәрбиесіне, әдебиет пен мәдениет, әдет-ғұрып, тарихқа арналған А.Байтұрсыновтың, М.Дулатовтың, Ә.Бөкейхановтың, Ш.Құдайбердиевтің, М.Жұмабаев, С.Торайғыровтың т.б. жазушы, қоғам қайраткерлерінің мақалалары жарияланып тұрған.

"Айқап” журналының алғашқы саны Троицк қаласында 1911 жылдың қаңтар айынан бастап шыға бастаған.

XIX ғасырдың екінші жартысында пайда болып, XX ғасырда қоғамда үлкен рөл атқарған “Түркістан уалаяты” газеті қазақ баспасөзінің бастауы болып табылады. Газет 1870-1882 жылдары шығып тұрған.

Жат ортаға, кеңсеге жаңадан келген адам сәлемдесіп, өзін таныстырады. Таныстырушы үшінші адам жасы, лауазымы кішілерді үлкендерге, ер адамды әйелге алдымен таныстырады.

Адамдардың бір-бірімен қарым-қатынас құралдарының ішіндегі өмірде кең қолданылатыны және аса маңыздысы – тіл. Сондықтан адамдар арасындағы қатынас мәдениеті туралы айта отырып, сөз мәдениетіне соқпай кету мүмкін емес.

Қазақтар тез – тез сөйлейді, сөздері ағыл –тегіл айтылады. Тамаша халық. Олардың мінезі жұмсақ, жүректері кең, көңілдері ақ жарқын. Тыныштықты сүйеді.

Сол күнгі ұжымның жиналысынан төтенше қаулы қабылдадық. Ол мынадай: бізге дәл бүгінен бастап жұмысшыларды алаламайтын, өндіріс есебінен өзіне зәулім үй тұрғызып алмайтын, мекеме қаржысын анда – санда шашып саудаға жібермейтін, алды –артына айналдырып ағайын – туыс, ауыс – қиыс, жағымпаз – жақыбайларымен қоршап қорған салмайтын.

Көрсеңіз көз тоймайтын қазақтың қызы. Жалт еткен жанарында жауқазын гүлге ілінген таңғы шықтың тамшысындай мөлдірлік бар. Ай қабақ, күміс кірпік, қызыл ерін...

Батар, кетер келмеске күнім менің, Қалар, бірақ, киелі тілім менің. Қасіретті шақтарда түңілгенде Қасиетті тілімнен түңілмедім.

Халықтың тәуелсіздігінің ең басты белгісі – оның ана тілі, ұлттық мәдениеті жоқ ел ешқашан да егеменді ел бола алмайды, болуы мүмкін емес.

Алакөл - Семей, Талдықорған облыстарының аралығындағы Балқаш-Алакөл қазан шұңқырында, теңіз деңгейінен 343 м биіктікте жатқан ағынсыз, тұзды көл. Көлемі - 2650 шаршы шақырым. Ұзындығы 104 шақырым, ені 52 шақырым. Орташа тереңдігі - 22 метр. Көлдің дәл ортасында үлкен және кіші Арал төбе бар. Алакөлге Үржар, Қатынсу, Емел өзендері құяды.